Mijn job is niet wat ik ervan had verwacht toen ik nog op de schoolbanken zat. Het is véél beter.

De ouders van Jonas baten een garage uit, en dat is ook waar hij zit op zijn thuiswerkdag. “In de garage is het druk, er lopen de hele tijd klanten in en uit. Ik ga daarom liever naar het kantoor in Drongen.”

“We zitten met z’n zessen in een bureau: enkele dossiervoorbereiders zoals ik, maar ook een dossierverantwoordelijke. Dat is heel leerrijk, ik pik veel van hen op. Ik werk meestal maar één dag per week thuis.”

Alle kansen om bij te leren

“Ik ben bij Van Coile begonnen als stagiair, midden in de coronaperiode. En toen moesten we dus wel verplicht thuiswerken. Die omstandigheden waren uitzonderlijk, maar Van Coile sprong er heel flexibel mee om. Ik kreeg nog altijd alle kansen om bij te leren, en dat terwijl sommige van mijn klasgenoten hun stage helemaal moesten stopzetten omdat ze niet meer naar kantoor konden.

Ik kreeg onmiddellijk een laptop en alles wat nodig was om thuis te werken. En ik mocht ook meteen echt boekhoudkundig werk doen, geen administratie of telefoontjes beantwoorden, wat ik bij klasgenoten wel zag.

De collega’s waren heel behulpzaam, ik mocht letterlijk duizend vragen stellen, en ook vandaag vind ik de sfeer hier nog altijd top.”

Klaar voor een carrière als kinesist

“Mijn job is helemaal niet wat ik ervan had verwacht toen ik nog op de schoolbanken zat. Het is véél beter. Boekhouding was nochtans niet mijn eerste keuze. Ik volgde sportwetenschappen in het middelbaar, en wilde erna graag kinesist worden. Maar die studies lagen mij niet… Na mijn herexamens moest ik snel switchen naar een andere richting. Ik had wel wat ervaring met de boekhouding van mijn ouders, ik kon altijd al goed rekenen, en dus waagde ik een gok: ik schreef me in voor bedrijfsmanagement, afstudeerrichting Accountancy-Fiscaliteit.

En dat vond ik vanaf dag één enorm interessant. Ik kon ook al snel links leggen naar onze garage thuis, snapte hoe de zaak boekhoudkundig in elkaar zat. Vandaag boek ik ook echt de facturen in voor mijn ouders, dus die zijn ook gelukkig met hoe mijn studies uitgedraaid zijn (lacht).”

Echte vragen van echte mensen

“Ik voel me helemaal thuis bij Van Coile. In de toekomst zou ik hier graag dossierverantwoordelijke worden. Alles op zijn tijd natuurlijk… Maar in oktober start ik met mijn ITAA-opleiding, om accountant te worden. Ik vond het belangrijk om eerst werkervaring op te doen voor ik het toegangsexamen deed. Na twee jaar voel ik me er klaar voor.

Op dit moment volg ik ook al een BanaBa-opleiding Toegepaste Fiscaliteit, gesteund door Van Coile: een verdieping van mijn kennis, we nemen er ook internationale situaties onder de loep. Dingen zoals oprichting en stopzetting van een onderneming, douane en accijnzen, … Zaken die je niet ziet als je btw inboekt of een jaarrekening voorbereidt.

En dat levert mij weer nieuwe kansen op: zo mocht ik op kantoor een financieel plan voor de oprichting van een vennootschap opstellen. Daarbij kwam ik ook in contact met de klant die een vennootschap wilde oprichten en leerde ik meteen bij over het soort vragen waar ondernemers mee zitten.”

Verboden te trakteren

“Maar wat mij vooral opviel bij Van Coile toen ik hier startte, was de familiale sfeer. Natuurlijk werken we hard, zeker tijdens een drukke btw-periode zoals we er nu net een achter de rug hebben, maar er is altijd wel tijd voor een babbeltje met de collega’s.

En in ons bureau staat de radio aan. We zitten met vier jongens samen en in het voorjaar volgen we graag de koers. De finale kijken we dan snel samen, zo’n pauze moet kunnen. Soms gaan we ook zelf fietsen, met de collega’s.

En elke vrijdag gaan we iets drinken. Dat is al zo van toen ik stage deed – toen het weer mocht na corona. Wat ik toen níét mocht, was trakteren! Dat is verboden voor stagiairs. Intussen mag ik natuurlijk wel naar hartenlust rondjes betalen (lacht).”